გამწმენდი ლოცვა ხატის „ცოდვილთა ხელისამპყრობლის“ მიმართ
ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატს „ცოდვილთა ხელისამპყრობელი“ მართლმადიდებლურ ეკლესიაში განსაკუთრებულ პატივსსცემენ. მასზე გამოსახულია ღვთისმშობელი მარცხენა ხელში ყრმა ქრისტეთი. წმინდანდების თავები დიდებული გვირგვინებით შემკულია. უძველესი დროიდან ხალხს სჯეროდა, რომ მას სასწაულმოქმედი ძალა აქვს, რომელსაც ნებისმიერი გაჭირვებულის განკურნება შეუძლია. დღეს fpaparazzi გიამბობთ ამ ხატის წარმოშობის შესახებ, ასევე გიზიარებთ ლოცვას, რომლითაც ამ ხატის მიმართ უნდა ილოცოთ.
ხატი „ცოდვილთა ხელისამპყრობლი“
წმინდა ხატი 1843 წელს გამოჩნდა. ოდრინის ბერთა მონასტერი ხატის სასწაულებრივი ძალის საწყისი წერტილი გახდა. მის წინაშე ლოცვმა 2 წლის ბიჭი გადაარჩინა, რომელიც ხშირი შეტევისგან იტანჯებოდა. ამასთან, დედამ ხატი სიზმარში იხილა. სანამ წავიდოდა და მის წინაშე ილოცებდა.
მეორე შემთხვევა იმავე წელს მოხდა: ლოცვის წყალობით ადგილობრივი მებატონის შვილი განიკურნა. გარდა ამისა, ერთი ვაჭრის ქალიშვილს მხედველობა გაუუმჯობესდა. სასწაულებრივი განკურნებები დაახლოებით ერთსა და იმავე დროს მოხდა, ამიტომ სასწაულმოქმედ „ცოდვილთა ხელისამპყრობელზე“ შორეულ ადგილებშიც გაიგეს. გადაწყვიტეს, რომ ხატი წმინდა ნიკოლოზ საკვირველმოქმედის საკათედრო ტაძარში დაებრძანებინათ.
სასწაულმოქმედი ხატის ორიგინალი სხვადასხვა ადგილას მოგზაურობდა. იყო დრო, როცა ხატი დ.ჰ. ბონჩესკულის პოლკოვნიკის სახლში იყო დაბრძანებული. ცოტა ხანში ხატმა ბზინვარება დაიწყო, ხოლო გამოსახულებაზე ზეთოვანი წვეთები გაჩნდა. ეს ზეთი რამდენიმე ავადმყოფს წაუსვეს და ისინი ჯადოსნური გზით გამოჯანმრთელდნენ.
2 წლის შემდეგ პოლკოვნიკმა ხატი ნიკოლოზის სახელობის ეკლესიას გადასცა. მან სამკურნალო მირონის დენა განაგრძო და ადამიანები სხვადასხვა კუთხიდან განსაკურნებლად მოდიოდნენ, რომ წმინდა ხატის წინაშე ელოცათ. იმ დროინდელი სამკურნალო შემთხვევები ოფიციალურად ჩაწერილია. ხატმა მშობლიურ მხარეში, ოდრინის ბერთა მონასტერში დაბრუნება მხოლოდ 1996 წელს შეძლო. ყოველ წელს 7 მარტსა და 29 მაისს ხატის „ცოდვილთა ხელისამპყრობლის“ დღესასწაული აღინიშნება.
ლოცვები ხატის „ცოდვილთა ხელისამპყრობლის“ მიმართ
ლოცვისას თქვენი დარდის და მწუხარების მოშორება, ცოდვების მიტევება ითხოვეთ.
ლოცვა 1
ჰოი, დედუფალო უფროსადკურთხეულო, მფარველო ქრისტეანეთა ერისაო, ნავთსაყუდელო და ცხორებაო ყოველთა შენდა მოლტოლვილთაო, უწყი, ჭეშამრიტად უწყი, რამეთუ ბოროტად შევცოდე, ყოვლადმოწყალეო დედუფალო, და განვარისხე ძე ღუთისა შენ მიერ ხორცითა შობილი და უწიანრესცა ჩემსა მრავლითა სახითა განარისხნეს კეთილნაწლეობა მისი ყოველთა: მეზუერეთა, მეძავთა და სხუათა ცოდუილთა, რომელთა სინანულისა და აღსარებისა მიერ მიემადლათ მიტევებაჲ ცოდუათა: ამისთვისცა წინაშე თუალთა მოწყალისა ხატისა შენისათა წარვადგენ ყოველთა ცოდუათა სულისა ჩემისათა და მხოლოსა ღუთაებრივსა მოწყალებასა მინდობილნი, სინანულით შევრდომილი შენსა სახიერებასა, კადნიერად გევედრებით:
ჰოი, ყოვლადმოწყალეო დედუფალო, მიპყარ ხელი შენი და ევედრე ძესა დედობრივითა და წმიდითა ლოცუითა შენითა შენდობად მძიმეთა ბრალთა ჩემთათა. მრწამს და აღვიარებ, რამეთუ იგი, რომელ შენგან იშუა, პირმშო შენი არს ჭეშმარიტად ქრისტე, ძეჲ ღუთისა ცხოველისა, მოსრული განსჯად ცხოველთა და მკუდართა ყოველთა საქმეთა მათთაებრ. მრწამს მერმეცა და აღგიარებ ჭეშმარიტად დედად ღუთისად, მოწყალებისა წყაროო, მტირალთა ნუგეშინისმცემელო, ცოდუილთა მომძიებელო, ღუთისა მიმართ ძლიერო და დაუცადებელო მეოხო ყოველთაო. ქრისტეანთა ერისა მოყუარეო და ცოდუილთა სინანულად მომყუანებელო, ჭეშმარიტად! არა არს კაცთათვის შეწევნა და საფარველ თვინიერ შენსა, დედუფალო მოწყალებისაო და რომელ დასდებს სასოებასა შენ ზედა და შენითა მეოხებითა შეუვრდების ძესა შენსა, არსადა დატევებულ იქმნების. ამისთვისცა გევედრები შენსა აურაცხელსა მოწყალებასა, ნუ განმაგდებ მე - არაწმიდასა, ნუ უგულებელს-ჰყოფ შეურაცხსა ვედრებასა ჩემსა, ნუცა დამიტევებ მე უბადრუკსა, რამეთუ წარწყმედელი მტერი ბოროტი დანთქმად მეძიებს მე, არამედ ევედრე ჩემთვის შენ მიერ შობილსა მოწყალესა ძესა და ღმერთსა შენსა, მომიტევნეს ბოროტნი ცოდუანი ჩემნი და წარწყმედისაგან მიხსნეს მე, რაჲთა მის მიერ ცხოვნებული უგალობდე და ვადიდებდე განუზომელსა მოწყალებასა ღუთისასა და შენსა მისსა მიმართ ურცხუენელსა მეოხებასა - ცხორებასა ამას და დაუსრულებელთა საუკუნეთა, ამინ!
ლოცვა 2
ვისა მომართ ვხმობდე ყოვლადწმიდაო ღუთისმშობელო, ვისა უგალობდე ჟამსა განსაცდელისასა, არა თუმცა შენ, დედუფალო ცათაო?! ვინა სადა შეიწყნარნეს ცრემლნი ჩემნი და სულთქუმანი ჩემნი, ვინა სადა მსწრაფლ ისმინნეს, არა თუ შენ ხელისამპყრობელო ყოვლადსახიერო, ყოველთა ჩუენთა სიხარულთა სახარულევანო. შეისმინენ აწინდელნიცა შენდა მომართ გალობანი და ლოცუანი ჩემნი და მექმენ მე დედად და მფარველ და სიხარულითა შენითა აღმავსე მე. განაგე ცხორებაჲ ჩემი, ვითარცა გნებავს და ვითარცა უწყი. საფარველსა ქუეშე შენსა დავსდებ ყოველსა ზრახუასა ჩემსა და ცხორებასაცა. და ყოველთა თანა სიხარულით გიგალობ შენ: გიხაროდენ, მიმადლებულო, გიხაროდენ, სახარულევანო, გიხაროდენ, უფროსადკურთხეულო, გიხაროდენ, უფროსად განდიდებულო საუკუნითაგან, ამინ.
ხატი „ცოდვილთა ხელისამპყრობლი“
წმინდა ხატი 1843 წელს გამოჩნდა. ოდრინის ბერთა მონასტერი ხატის სასწაულებრივი ძალის საწყისი წერტილი გახდა. მის წინაშე ლოცვმა 2 წლის ბიჭი გადაარჩინა, რომელიც ხშირი შეტევისგან იტანჯებოდა. ამასთან, დედამ ხატი სიზმარში იხილა. სანამ წავიდოდა და მის წინაშე ილოცებდა.
მეორე შემთხვევა იმავე წელს მოხდა: ლოცვის წყალობით ადგილობრივი მებატონის შვილი განიკურნა. გარდა ამისა, ერთი ვაჭრის ქალიშვილს მხედველობა გაუუმჯობესდა. სასწაულებრივი განკურნებები დაახლოებით ერთსა და იმავე დროს მოხდა, ამიტომ სასწაულმოქმედ „ცოდვილთა ხელისამპყრობელზე“ შორეულ ადგილებშიც გაიგეს. გადაწყვიტეს, რომ ხატი წმინდა ნიკოლოზ საკვირველმოქმედის საკათედრო ტაძარში დაებრძანებინათ.
სასწაულმოქმედი ხატის ორიგინალი სხვადასხვა ადგილას მოგზაურობდა. იყო დრო, როცა ხატი დ.ჰ. ბონჩესკულის პოლკოვნიკის სახლში იყო დაბრძანებული. ცოტა ხანში ხატმა ბზინვარება დაიწყო, ხოლო გამოსახულებაზე ზეთოვანი წვეთები გაჩნდა. ეს ზეთი რამდენიმე ავადმყოფს წაუსვეს და ისინი ჯადოსნური გზით გამოჯანმრთელდნენ.
2 წლის შემდეგ პოლკოვნიკმა ხატი ნიკოლოზის სახელობის ეკლესიას გადასცა. მან სამკურნალო მირონის დენა განაგრძო და ადამიანები სხვადასხვა კუთხიდან განსაკურნებლად მოდიოდნენ, რომ წმინდა ხატის წინაშე ელოცათ. იმ დროინდელი სამკურნალო შემთხვევები ოფიციალურად ჩაწერილია. ხატმა მშობლიურ მხარეში, ოდრინის ბერთა მონასტერში დაბრუნება მხოლოდ 1996 წელს შეძლო. ყოველ წელს 7 მარტსა და 29 მაისს ხატის „ცოდვილთა ხელისამპყრობლის“ დღესასწაული აღინიშნება.
ლოცვები ხატის „ცოდვილთა ხელისამპყრობლის“ მიმართ
ლოცვისას თქვენი დარდის და მწუხარების მოშორება, ცოდვების მიტევება ითხოვეთ.
ლოცვა 1
ჰოი, დედუფალო უფროსადკურთხეულო, მფარველო ქრისტეანეთა ერისაო, ნავთსაყუდელო და ცხორებაო ყოველთა შენდა მოლტოლვილთაო, უწყი, ჭეშამრიტად უწყი, რამეთუ ბოროტად შევცოდე, ყოვლადმოწყალეო დედუფალო, და განვარისხე ძე ღუთისა შენ მიერ ხორცითა შობილი და უწიანრესცა ჩემსა მრავლითა სახითა განარისხნეს კეთილნაწლეობა მისი ყოველთა: მეზუერეთა, მეძავთა და სხუათა ცოდუილთა, რომელთა სინანულისა და აღსარებისა მიერ მიემადლათ მიტევებაჲ ცოდუათა: ამისთვისცა წინაშე თუალთა მოწყალისა ხატისა შენისათა წარვადგენ ყოველთა ცოდუათა სულისა ჩემისათა და მხოლოსა ღუთაებრივსა მოწყალებასა მინდობილნი, სინანულით შევრდომილი შენსა სახიერებასა, კადნიერად გევედრებით:
ჰოი, ყოვლადმოწყალეო დედუფალო, მიპყარ ხელი შენი და ევედრე ძესა დედობრივითა და წმიდითა ლოცუითა შენითა შენდობად მძიმეთა ბრალთა ჩემთათა. მრწამს და აღვიარებ, რამეთუ იგი, რომელ შენგან იშუა, პირმშო შენი არს ჭეშმარიტად ქრისტე, ძეჲ ღუთისა ცხოველისა, მოსრული განსჯად ცხოველთა და მკუდართა ყოველთა საქმეთა მათთაებრ. მრწამს მერმეცა და აღგიარებ ჭეშმარიტად დედად ღუთისად, მოწყალებისა წყაროო, მტირალთა ნუგეშინისმცემელო, ცოდუილთა მომძიებელო, ღუთისა მიმართ ძლიერო და დაუცადებელო მეოხო ყოველთაო. ქრისტეანთა ერისა მოყუარეო და ცოდუილთა სინანულად მომყუანებელო, ჭეშმარიტად! არა არს კაცთათვის შეწევნა და საფარველ თვინიერ შენსა, დედუფალო მოწყალებისაო და რომელ დასდებს სასოებასა შენ ზედა და შენითა მეოხებითა შეუვრდების ძესა შენსა, არსადა დატევებულ იქმნების. ამისთვისცა გევედრები შენსა აურაცხელსა მოწყალებასა, ნუ განმაგდებ მე - არაწმიდასა, ნუ უგულებელს-ჰყოფ შეურაცხსა ვედრებასა ჩემსა, ნუცა დამიტევებ მე უბადრუკსა, რამეთუ წარწყმედელი მტერი ბოროტი დანთქმად მეძიებს მე, არამედ ევედრე ჩემთვის შენ მიერ შობილსა მოწყალესა ძესა და ღმერთსა შენსა, მომიტევნეს ბოროტნი ცოდუანი ჩემნი და წარწყმედისაგან მიხსნეს მე, რაჲთა მის მიერ ცხოვნებული უგალობდე და ვადიდებდე განუზომელსა მოწყალებასა ღუთისასა და შენსა მისსა მიმართ ურცხუენელსა მეოხებასა - ცხორებასა ამას და დაუსრულებელთა საუკუნეთა, ამინ!
ლოცვა 2
ვისა მომართ ვხმობდე ყოვლადწმიდაო ღუთისმშობელო, ვისა უგალობდე ჟამსა განსაცდელისასა, არა თუმცა შენ, დედუფალო ცათაო?! ვინა სადა შეიწყნარნეს ცრემლნი ჩემნი და სულთქუმანი ჩემნი, ვინა სადა მსწრაფლ ისმინნეს, არა თუ შენ ხელისამპყრობელო ყოვლადსახიერო, ყოველთა ჩუენთა სიხარულთა სახარულევანო. შეისმინენ აწინდელნიცა შენდა მომართ გალობანი და ლოცუანი ჩემნი და მექმენ მე დედად და მფარველ და სიხარულითა შენითა აღმავსე მე. განაგე ცხორებაჲ ჩემი, ვითარცა გნებავს და ვითარცა უწყი. საფარველსა ქუეშე შენსა დავსდებ ყოველსა ზრახუასა ჩემსა და ცხორებასაცა. და ყოველთა თანა სიხარულით გიგალობ შენ: გიხაროდენ, მიმადლებულო, გიხაროდენ, სახარულევანო, გიხაროდენ, უფროსადკურთხეულო, გიხაროდენ, უფროსად განდიდებულო საუკუნითაგან, ამინ.