ფიზალისი - აღმოჩნდა, რომ ეს არამხოლოდ ლამაზია, არამედ, გემრიელიც!
მისი წითელი „ფანრები“ ხშირად ალამაზებს ბუჩქნარებს, უამრავი ადამიანი დგამს ფიზალისების თაიგულს ზამთარში შინ. ხმელი ფიზალისი ახალისებს ოთახს უამინდობის დროს. ფიზალისი არსებობს დეკორატიული, კენკროვანი და ბოსტნეული.
„ფანრების“ შიგნი იმალება კენკრა-ნაყოფი, რომელსაც სხვადასხვა გემო შეიძლება ჰქონდეს. კენკროვანი ფიზალისი ძალიან გემრიელია და მისი თესლის მოპოვება საკმაოდ რთული, ანაც ვერ იქნები დარწმუნებული, რომ სწორედ შესაფერისი ჯიში შეიძინეთ, რადგან ფიზალისი ფოტოზე ერთნაირად გამოიყურება, რომელი ჯიშიც არ უნდა იყოს.
სამხრეთში კენკროვანან პერუს ფიზალისებს უშუალოდ გრუნტში თესავენ, დასავლეთ ნახევარსფეროში კი რგავენ. იკირებისას, ნარგავი უმჯობესია ჩაარღმავოთ პირველ ფოთლამდე, მცენარე ძლიერ იჭიმება. მაისის ბოლოს, როცა ყინვების საშიშროება არ არის და მიწა საკმაოდ გამთბარია, ნარგავს ღია გრუნტში ან სათბურში გადარგავენ. ბოსტნეული ფიზალისს ასევე მექსიკურ ტომატს უწოდებენ, მას ისევე ახარებენ, როგორც კენკროვანს. ნაყოფის მომწიფება განისაზღვრება „ფანრების“ დაყვითლებით.
„ფანრების“ შიგნი იმალება კენკრა-ნაყოფი, რომელსაც სხვადასხვა გემო შეიძლება ჰქონდეს. კენკროვანი ფიზალისი ძალიან გემრიელია და მისი თესლის მოპოვება საკმაოდ რთული, ანაც ვერ იქნები დარწმუნებული, რომ სწორედ შესაფერისი ჯიში შეიძინეთ, რადგან ფიზალისი ფოტოზე ერთნაირად გამოიყურება, რომელი ჯიშიც არ უნდა იყოს.
სამხრეთში კენკროვანან პერუს ფიზალისებს უშუალოდ გრუნტში თესავენ, დასავლეთ ნახევარსფეროში კი რგავენ. იკირებისას, ნარგავი უმჯობესია ჩაარღმავოთ პირველ ფოთლამდე, მცენარე ძლიერ იჭიმება. მაისის ბოლოს, როცა ყინვების საშიშროება არ არის და მიწა საკმაოდ გამთბარია, ნარგავს ღია გრუნტში ან სათბურში გადარგავენ. ბოსტნეული ფიზალისს ასევე მექსიკურ ტომატს უწოდებენ, მას ისევე ახარებენ, როგორც კენკროვანს. ნაყოფის მომწიფება განისაზღვრება „ფანრების“ დაყვითლებით.