ბედნიერი წყვილი სამ ბავშვს ელოდა. მშობიარობის შემდეგ სახლში დედის გარეშე დაბრუნდნენ
ოჯახური მოვალეობა და ბავშვების ზრუნვა მარტინს მოწყენის დროს არ აძლევდა, ზოგჯერ ტკივილი თავისას შვრებოდა. ერთხელ მარტინმა გარდაცვლილი მეუღლის მისამართით გულისამაჩუყებელი წერილი დაწერა.
"ყველა შენი ბიჭი ჯანმრთელია და ყოველ დღიურად იზრდება. ხელში ამ ბავშვების დაჭერით, აუცილებლად იამაყებდი საგანძურით, რომელიც უფალმა გვაჩუქა. შენ მიერ გაღებული მსხვერპლი და ბავშვებისადმი შენი სიყვარული აღუწერელია. შენი ცხოვრება მათში გრძელდება."
6 წლის ტენერი ძლიერი ბიჭია და მამას ხშირად სასოწარკვეთისგან იცავს. უფროსმა ძმამ სახლში რამდენიმე პასუხისმგებლობა საკუთარ თავზე აიღო და სამივე პატარას მოვლაში ეხმარება. მხოლოდ ხანდახან შეიძლება იკითხოს: სად არის დედა?
ვიმედოვნებთ, რომ მარტინს და მის ოთხ ბიჭს ყველაფერი კარგად ექნება. ერთი რამ ცხადია - დედის მოგონება მათ გულში სამუდამოდ დარჩება. ისღა დაგვრჩენია მხარი დავუჭიროთ ოჯახს და მათ გაძლება და ბევრი ბედნიერება ვუსურვოთ.
"ყველა შენი ბიჭი ჯანმრთელია და ყოველ დღიურად იზრდება. ხელში ამ ბავშვების დაჭერით, აუცილებლად იამაყებდი საგანძურით, რომელიც უფალმა გვაჩუქა. შენ მიერ გაღებული მსხვერპლი და ბავშვებისადმი შენი სიყვარული აღუწერელია. შენი ცხოვრება მათში გრძელდება."
6 წლის ტენერი ძლიერი ბიჭია და მამას ხშირად სასოწარკვეთისგან იცავს. უფროსმა ძმამ სახლში რამდენიმე პასუხისმგებლობა საკუთარ თავზე აიღო და სამივე პატარას მოვლაში ეხმარება. მხოლოდ ხანდახან შეიძლება იკითხოს: სად არის დედა?
ვიმედოვნებთ, რომ მარტინს და მის ოთხ ბიჭს ყველაფერი კარგად ექნება. ერთი რამ ცხადია - დედის მოგონება მათ გულში სამუდამოდ დარჩება. ისღა დაგვრჩენია მხარი დავუჭიროთ ოჯახს და მათ გაძლება და ბევრი ბედნიერება ვუსურვოთ.
