16 სამკურნალო საშუალება ინდიელი შამანებისგან
უამრავმა ადამიანმა იცის ხალხური მედიცინის უპირატესობის შესახებ. მაგრამ ცოტამ თუ იცის, რომ ამ საკითხში გაწრთობილები ევროპელი ინდიელები იყვნენ.
ამერიკის კოლონიზაციის დროს იქ მცხოვრები ხალხი ალბად ყველაზე კარგი ექიმები იყვნენ მთლი მსოფლიოს მაშტაბით. მათ იცოდენ სამკურნალო მცენარეების შესახებ აზიელებზე და ევროპელებზე მეტიც კი და მათზე ხშირად იყენებდენ არატრადიციული მკურნალობის მეთოდს. მეტიც ადამიანის ანატომიასა და მედიცინაში ბევრად უკეთ ერკვეოდენ.
წარმოგიდგენთ წამლების სიას რომლებსაც ისინი იყენებდე იმ დროს. სამეცნიერო კვლევებმა უკვე დაამტკიცეს, რომ ამ მცენარეების უმეტესობაზე ინდიელები მართლები იყვნენ.
1. იონჯა
ხსნის საჭმის მონელების პრობლემებს და გამოიყენება მაშინ, როდესაც საჭიროა მივეხმაროთ ორგანიზმს სისხლის ეფექტურ შედედებაში.
თნამედროვე მედიცინა ამ მცენარეს გამოიყენებს ართრიტის, შარდის ბუშტის და თირკმელების სამკურნალოდ.
2. ალოე
ამ მცენარის მსხვილი ფოთლები, შეიცავს სქელ წვენს, რომელიც შესაძლებელია დამწვრობების, მწერების ნაკბენების და მზგავსი ჭრილობების სამკურნალოდ გამოიყენოთ.
3. ფუტკრის მტვერი.
საკვებთან მისი შერევით ის გაგიზრდით ენერგიას, გაგიუმჯობესებთ საჭმლის მონელებას და გაგიძლიერებთ იმუნურ სისტემას.
4. ფუტრკის ფიჭა
შეიძლება გამოყენებულ იქნეს მალამოს სახით დამწვრობების და მწერების ნაკბენების სამჯურნალოდ.
მათი გამოყენება მიზანშეწონილია ზედაპირული და არა შინაგანი გამოყენებისთვის
5. მაყვალი.
მაყვლის ბუჩქების ღერო, ფესვი და ფოთლები უნდა დაფქვათ და შემდეგ დაუმატოთ ჩაიში. ის დაგიცავთ დიარიებისგან და დაგეხმარებათ შეანელოთ ანთებითი პროცესები თქვენს ორგანიზმში. ასევე ეს სითხე ნივთიერებათა ცვლის სტიმულირებას ახდენს.
მისით ასევე შეგიძლიათ დაიამოთ პირი - ანგინის დროს, კუჭის წყლულის დროს ან ღრძილების ანთებისას
6. წიწიბურა
ამ მცენარის თესლი გამოიყენება სუპებისა და ფაფების მოსამზადებლად. ორივე შემთხვევაში ის ამცირებს არტერიული წნევას, ამსუბუქებს დიარიას და ხელს უწყობს სისხლის შედედებას.
7.გვირილა.
გვირილის ფოთლები და ყვავილები გამოიყენებოდენ ჩაის სახით, რომელიც საჭმლის მონელებასთან და გულის რევასთან დაკავშირებულ პრობლემებს აგვარებდა.
8. შოთხვი
ინდიელთ ტომები მას უძლიერეს სამკურნალო საშუალებად თვლიდენ. შოთხვის მარცვლებს აგროვებდენ, აშრობდენ, ფქვავდენ და შემდეგ მის ნაყენს სვავდენ როგორც ცაის. ზოგჯერ მას იყენებდენ როგორც მედიკამენტს სხვა და სხვა დაავადების სამკურნალოდ.
მათ შორის - ხველის, გაციების, გრიპის, გულის რევის, შინაგანი ორგანოების ანთების, სამკურნალოდ მას ასევე იყენებდენ დამწვრობების და ჭრილობების სამკურნალოდ.
უნდა გვახსოვდეს, რომ შოთხვის მარცვლები - ისევე როგორც ვაშლის თესლის გადაჭარბებით გამოყენების შემთხვევაში ის შხამად იქცევა. დარწმუნდით იმაში, რომ მას მხოლოდ სამკურნალოდ გამოიყენებთ.
9. ევკალიპტი
ევკალიპტის ფესვებისა და ფოთლებით მიღებული ზეთი დღემდე გმაოიყენება წამლის სახით ხველებისა და ყელის ტკივილის სამკურნალოდ. აღსანიშანავია, რომ ის ხველების სამკურნალო ყველა სიროფის შემადგენლობაშია.
10. ჯანჯაფილის ფესვები (კოჭა, იმბირი)
კიდევ ერთი სუპერ-საშუალება რომელიც ინდიელების მედიცინის საფუძვლებში დევს ჯანჯაფილის ფესვები რომელსაც აქუცმაცებდენ და იყენებდენ საკვებში სანელებლის სახით. მისით ასევე ამზადებდენ ჩაის, ამზადებდენ მალამოს ან სანელებელს.
ცნობილია, რომ ის ნამდვილად ამცირებს გაციების სიმპტომებს და ფლობს ანთების საწინააღმდეგო ეფექტს. ასევე ჯადოსნური-ფესვი ამცირებს ტკივილს სახსრებში და არჩნს ბრონქიტს.
11. ჟენშენი
ეს კიდევ ერთი მცენარეა საუკუნოვანი ისტორიით მსოფლიოს მრავალი ერისგან. ალბად დედამიწაზე არ არის კულტურა რომელშიც არ იცინა ჯენშენის სამკურნალო თვისებების შესახებ.
ინდიელები ჟენშენს საჭმლის დანამატის სახით იყენებდენ. მისით კურნავდენ ქრონიკულ დაღლილობას და იმუნურ სისტემას. ახლა ცნობილია, რომ ის თირკმელების და ფილტვების მუშაობას აუმჯობესებს. ჟენშენის ფოთლები და ღერო ასევე გამოიყენებოდა, მაგრამ ფესვები სარგებლობდა საუკეთესო რეპუტაციით. თანამედროვე მეცნიერება ამას ადასტურებს: სწორედ ფესვებში იყრის თავს მცენარის აქტიური ინგრედიენტების ყველაზე დიდი კონცენტრაცია
12. სვია
მას ინდიელებდი ჩაიში ამატებდენ, ურევდენ სხვა ბალახებს და მცენარეებს - მაგალითად ალოეს. მისი მთვარი ეფექტი დამამშვიდებელია. მაგრამ არა ტვინისთვის, არამედ კუნთებისთვის. სვიას ცხელი სასმეს სვავდენ რთული სამუშაო დღის შემდეგ ან ომში. მას ასევე ღებულობდენ კბილის ტკივილის და ყელის ტკივილის დროს.
13. ასკილი
ის არის წითელი (ან ნარინჯისფერი) მარცვალი - ველური ვარდის ნაყოფი. მასში ც-ვიტამინი არის უზარმაზარი რაოდენობით, იმის გამო რომ ასკილი გემოზე არც თუ ისე სასიამოვნოა, მის მარცვლებს დაფქულ მდგომარეობაში ურევდენ ჩიში და საჭმელში. ის მკურნალობს გაციებას, ხველას, ნაწლავების გაღიზიანებას. გამოიყენება როგორც ბუნებრივი ანტისეპტიკი.
14. სალვია
ეს ბუჩქები ერთდროს ძალიან პოპულარული იყო ჩრდილოეთ ამერიკის ტყეებში. გამოიყენებოდა საჭმლისმომნელებელი ორგანოების სამკურნალოდ, ყელის ტკივილის სამკურნალოდ.
15. პიტნა
ინდიელთა ყველა ტომი გამოიყენებდა მას გაციებისა და ფილტვების სხვა პრობლემების სამკურნალოდ. ასევე ისინი ყოველთვის ითვლებოდენ სტიმულატორად და ენერგეტიკად.
16. ვალერიანი
თუკი მის ფოთლებს ჩაიში დაამატებთ, მიიღებთ შესანიშანავ გამაყუჩებელს. ყველაზე ეფექტურად ის ხსნის კუნთების ტკივილს. ასევე მოქმედებს ფსიქიკაზე: იძლევა დამამშვიდებელ ეფექტს.
ამერიკის კოლონიზაციის დროს იქ მცხოვრები ხალხი ალბად ყველაზე კარგი ექიმები იყვნენ მთლი მსოფლიოს მაშტაბით. მათ იცოდენ სამკურნალო მცენარეების შესახებ აზიელებზე და ევროპელებზე მეტიც კი და მათზე ხშირად იყენებდენ არატრადიციული მკურნალობის მეთოდს. მეტიც ადამიანის ანატომიასა და მედიცინაში ბევრად უკეთ ერკვეოდენ.
წარმოგიდგენთ წამლების სიას რომლებსაც ისინი იყენებდე იმ დროს. სამეცნიერო კვლევებმა უკვე დაამტკიცეს, რომ ამ მცენარეების უმეტესობაზე ინდიელები მართლები იყვნენ.
1. იონჯა
ხსნის საჭმის მონელების პრობლემებს და გამოიყენება მაშინ, როდესაც საჭიროა მივეხმაროთ ორგანიზმს სისხლის ეფექტურ შედედებაში.
თნამედროვე მედიცინა ამ მცენარეს გამოიყენებს ართრიტის, შარდის ბუშტის და თირკმელების სამკურნალოდ.
2. ალოე
ამ მცენარის მსხვილი ფოთლები, შეიცავს სქელ წვენს, რომელიც შესაძლებელია დამწვრობების, მწერების ნაკბენების და მზგავსი ჭრილობების სამკურნალოდ გამოიყენოთ.
3. ფუტკრის მტვერი.
საკვებთან მისი შერევით ის გაგიზრდით ენერგიას, გაგიუმჯობესებთ საჭმლის მონელებას და გაგიძლიერებთ იმუნურ სისტემას.
4. ფუტრკის ფიჭა
შეიძლება გამოყენებულ იქნეს მალამოს სახით დამწვრობების და მწერების ნაკბენების სამჯურნალოდ.
მათი გამოყენება მიზანშეწონილია ზედაპირული და არა შინაგანი გამოყენებისთვის
5. მაყვალი.
მაყვლის ბუჩქების ღერო, ფესვი და ფოთლები უნდა დაფქვათ და შემდეგ დაუმატოთ ჩაიში. ის დაგიცავთ დიარიებისგან და დაგეხმარებათ შეანელოთ ანთებითი პროცესები თქვენს ორგანიზმში. ასევე ეს სითხე ნივთიერებათა ცვლის სტიმულირებას ახდენს.
მისით ასევე შეგიძლიათ დაიამოთ პირი - ანგინის დროს, კუჭის წყლულის დროს ან ღრძილების ანთებისას
6. წიწიბურა
ამ მცენარის თესლი გამოიყენება სუპებისა და ფაფების მოსამზადებლად. ორივე შემთხვევაში ის ამცირებს არტერიული წნევას, ამსუბუქებს დიარიას და ხელს უწყობს სისხლის შედედებას.
7.გვირილა.
გვირილის ფოთლები და ყვავილები გამოიყენებოდენ ჩაის სახით, რომელიც საჭმლის მონელებასთან და გულის რევასთან დაკავშირებულ პრობლემებს აგვარებდა.
8. შოთხვი
ინდიელთ ტომები მას უძლიერეს სამკურნალო საშუალებად თვლიდენ. შოთხვის მარცვლებს აგროვებდენ, აშრობდენ, ფქვავდენ და შემდეგ მის ნაყენს სვავდენ როგორც ცაის. ზოგჯერ მას იყენებდენ როგორც მედიკამენტს სხვა და სხვა დაავადების სამკურნალოდ.
მათ შორის - ხველის, გაციების, გრიპის, გულის რევის, შინაგანი ორგანოების ანთების, სამკურნალოდ მას ასევე იყენებდენ დამწვრობების და ჭრილობების სამკურნალოდ.
უნდა გვახსოვდეს, რომ შოთხვის მარცვლები - ისევე როგორც ვაშლის თესლის გადაჭარბებით გამოყენების შემთხვევაში ის შხამად იქცევა. დარწმუნდით იმაში, რომ მას მხოლოდ სამკურნალოდ გამოიყენებთ.
9. ევკალიპტი
ევკალიპტის ფესვებისა და ფოთლებით მიღებული ზეთი დღემდე გმაოიყენება წამლის სახით ხველებისა და ყელის ტკივილის სამკურნალოდ. აღსანიშანავია, რომ ის ხველების სამკურნალო ყველა სიროფის შემადგენლობაშია.
10. ჯანჯაფილის ფესვები (კოჭა, იმბირი)
კიდევ ერთი სუპერ-საშუალება რომელიც ინდიელების მედიცინის საფუძვლებში დევს ჯანჯაფილის ფესვები რომელსაც აქუცმაცებდენ და იყენებდენ საკვებში სანელებლის სახით. მისით ასევე ამზადებდენ ჩაის, ამზადებდენ მალამოს ან სანელებელს.
ცნობილია, რომ ის ნამდვილად ამცირებს გაციების სიმპტომებს და ფლობს ანთების საწინააღმდეგო ეფექტს. ასევე ჯადოსნური-ფესვი ამცირებს ტკივილს სახსრებში და არჩნს ბრონქიტს.
11. ჟენშენი
ეს კიდევ ერთი მცენარეა საუკუნოვანი ისტორიით მსოფლიოს მრავალი ერისგან. ალბად დედამიწაზე არ არის კულტურა რომელშიც არ იცინა ჯენშენის სამკურნალო თვისებების შესახებ.
ინდიელები ჟენშენს საჭმლის დანამატის სახით იყენებდენ. მისით კურნავდენ ქრონიკულ დაღლილობას და იმუნურ სისტემას. ახლა ცნობილია, რომ ის თირკმელების და ფილტვების მუშაობას აუმჯობესებს. ჟენშენის ფოთლები და ღერო ასევე გამოიყენებოდა, მაგრამ ფესვები სარგებლობდა საუკეთესო რეპუტაციით. თანამედროვე მეცნიერება ამას ადასტურებს: სწორედ ფესვებში იყრის თავს მცენარის აქტიური ინგრედიენტების ყველაზე დიდი კონცენტრაცია
12. სვია
მას ინდიელებდი ჩაიში ამატებდენ, ურევდენ სხვა ბალახებს და მცენარეებს - მაგალითად ალოეს. მისი მთვარი ეფექტი დამამშვიდებელია. მაგრამ არა ტვინისთვის, არამედ კუნთებისთვის. სვიას ცხელი სასმეს სვავდენ რთული სამუშაო დღის შემდეგ ან ომში. მას ასევე ღებულობდენ კბილის ტკივილის და ყელის ტკივილის დროს.
13. ასკილი
ის არის წითელი (ან ნარინჯისფერი) მარცვალი - ველური ვარდის ნაყოფი. მასში ც-ვიტამინი არის უზარმაზარი რაოდენობით, იმის გამო რომ ასკილი გემოზე არც თუ ისე სასიამოვნოა, მის მარცვლებს დაფქულ მდგომარეობაში ურევდენ ჩიში და საჭმელში. ის მკურნალობს გაციებას, ხველას, ნაწლავების გაღიზიანებას. გამოიყენება როგორც ბუნებრივი ანტისეპტიკი.
14. სალვია
ეს ბუჩქები ერთდროს ძალიან პოპულარული იყო ჩრდილოეთ ამერიკის ტყეებში. გამოიყენებოდა საჭმლისმომნელებელი ორგანოების სამკურნალოდ, ყელის ტკივილის სამკურნალოდ.
15. პიტნა
ინდიელთა ყველა ტომი გამოიყენებდა მას გაციებისა და ფილტვების სხვა პრობლემების სამკურნალოდ. ასევე ისინი ყოველთვის ითვლებოდენ სტიმულატორად და ენერგეტიკად.
16. ვალერიანი
თუკი მის ფოთლებს ჩაიში დაამატებთ, მიიღებთ შესანიშანავ გამაყუჩებელს. ყველაზე ეფექტურად ის ხსნის კუნთების ტკივილს. ასევე მოქმედებს ფსიქიკაზე: იძლევა დამამშვიდებელ ეფექტს.