რა საშინელებაა, როცა მთელი სოფელი ტირის - ისტორია, რომელიც გულგრილს არავის დატოვებს
ეს ისტორია ჩვენს პატარა სოფელში მოხდა მრავალი წლის წინ.
ჩვენს სოფელში მხოლოდ 50 სახლი დგას. მის ერთ მხარეს მდინარე მიედინება, მეორე მხარეს კი ტყე განლაგებული. მოცემული ისტორია 20 წლის წინ მოხდა, თუმცა მცხოვრებლებს ის დღემდე ახსოვთ. მეზობლად ცხოვრობდა პატარა გოგონა, სახელად ლელა, რომლის საუკეთესო მეგობარი იყო გერმანული ნაგაზი, მუხტარი.
ისინი ერთ დღეს იყვნენ დაბადებულნი. როცა ლელა სამშობიაროდან გამოიყვანეს, ბიძამისმა ლეკვი აჩუქა ოჯახს. ისინი ერთად იზრდებოდნენ და განუყოფელები იყვნენ.
ერთხელ ზაფხულში დიდი უბედურება მოხდა. ლელა დაიკარგა, ის სახლში არ დაბრუნებულა. იმ დღეს მუხტარი ჯაჭვით დააბეს, რადგან ქალაქიდან ჩამოვიდა ლელას დეიდა. ძაღლს კი რატომღაც ის გულზე არ ეხატებოდა.
მშობლები სტუმრებთან ურთიერთობით იყვნენ დაკავებულნი და ვერც კი შემაჩნიეს, რომ ლელა სახლში არ იყო. სოფელში ის არავის ენახა, 80 წლის ბებოს გარდა, რომელიც ზუსტად არ იყო დარწმუნებული ბავშვის ვინაობაში.
მშობლებმა გოგონას პოვნას ტყესთან და მდინარის გასწვრივეცადნენ, ბნელოდა და წვიმდა, რის გამოც ძიება დილისთვის გადადეს.
მუხტარი მაშინვე ტყისკენ გაიქცა. ადამიანტა ჯგუფი ორად გაიყო, ერთნი ტყეს იკვლევდნენ, სხვები- გოგონას მდინარის გასწვრივ ეძებდნენ. ამ დროის განმავლობაში წვიმას საათითაც კი არ გადაუღია. 72 საათი გავიდა, ლელა მაინც ვერ იპოვეს.
იმ 80 წლის ბებომ გოგონა სოფლის პერიფერიაზე იპოვა. მის გვერდით მუხტარი იწვა. ლელას სხეული დაკაწრული და დალურჯებული ჰქონდა. გოგონა მალევე გადაიყვანეს საავადმყოფოში. ძაღლმა ეზოში წოლა გააგრძელა. მას თვალი შეუსივდა გველგესლას ნაკბენის გამო. ცხადი იყო, რომ მომაკვდავი ცხოველი უკანასკნელი ძალებით მიათრევდა ლელას ადამიანებისკენ. ძაღლი მოკვდა იმ აზრით, რომ გოგონას იპოვიდნენ და გადაარჩენდნენ.
მთელი სოფელი ტიროდა, როცა ეს ამბავი გაიგო. მუხტარი ტყეში დამარხეს, მისი დაკრძალვის ადგილას ლელას მამამ დიდი ქვა დადგა. გოგონამ იქ უამრავი ყვავილი დარგო.
ბევრი წელი გავიდა. ლელა გაიზარდა, გათხოვდა და საცხოვრებლად სხვა ქალაქში გადავიდა. როცა ის სოფელში ჩადის, პირველ რიგში მეგობრის საფლავზე მიდის და მას საკუთარ განსაცდელებსა და სიხარულზე უყვება...
ჩვენს სოფელში მხოლოდ 50 სახლი დგას. მის ერთ მხარეს მდინარე მიედინება, მეორე მხარეს კი ტყე განლაგებული. მოცემული ისტორია 20 წლის წინ მოხდა, თუმცა მცხოვრებლებს ის დღემდე ახსოვთ. მეზობლად ცხოვრობდა პატარა გოგონა, სახელად ლელა, რომლის საუკეთესო მეგობარი იყო გერმანული ნაგაზი, მუხტარი.
ისინი ერთ დღეს იყვნენ დაბადებულნი. როცა ლელა სამშობიაროდან გამოიყვანეს, ბიძამისმა ლეკვი აჩუქა ოჯახს. ისინი ერთად იზრდებოდნენ და განუყოფელები იყვნენ.
ერთხელ ზაფხულში დიდი უბედურება მოხდა. ლელა დაიკარგა, ის სახლში არ დაბრუნებულა. იმ დღეს მუხტარი ჯაჭვით დააბეს, რადგან ქალაქიდან ჩამოვიდა ლელას დეიდა. ძაღლს კი რატომღაც ის გულზე არ ეხატებოდა.
მშობლები სტუმრებთან ურთიერთობით იყვნენ დაკავებულნი და ვერც კი შემაჩნიეს, რომ ლელა სახლში არ იყო. სოფელში ის არავის ენახა, 80 წლის ბებოს გარდა, რომელიც ზუსტად არ იყო დარწმუნებული ბავშვის ვინაობაში.
მშობლებმა გოგონას პოვნას ტყესთან და მდინარის გასწვრივეცადნენ, ბნელოდა და წვიმდა, რის გამოც ძიება დილისთვის გადადეს.
მუხტარი მაშინვე ტყისკენ გაიქცა. ადამიანტა ჯგუფი ორად გაიყო, ერთნი ტყეს იკვლევდნენ, სხვები- გოგონას მდინარის გასწვრივ ეძებდნენ. ამ დროის განმავლობაში წვიმას საათითაც კი არ გადაუღია. 72 საათი გავიდა, ლელა მაინც ვერ იპოვეს.
იმ 80 წლის ბებომ გოგონა სოფლის პერიფერიაზე იპოვა. მის გვერდით მუხტარი იწვა. ლელას სხეული დაკაწრული და დალურჯებული ჰქონდა. გოგონა მალევე გადაიყვანეს საავადმყოფოში. ძაღლმა ეზოში წოლა გააგრძელა. მას თვალი შეუსივდა გველგესლას ნაკბენის გამო. ცხადი იყო, რომ მომაკვდავი ცხოველი უკანასკნელი ძალებით მიათრევდა ლელას ადამიანებისკენ. ძაღლი მოკვდა იმ აზრით, რომ გოგონას იპოვიდნენ და გადაარჩენდნენ.
მთელი სოფელი ტიროდა, როცა ეს ამბავი გაიგო. მუხტარი ტყეში დამარხეს, მისი დაკრძალვის ადგილას ლელას მამამ დიდი ქვა დადგა. გოგონამ იქ უამრავი ყვავილი დარგო.
ბევრი წელი გავიდა. ლელა გაიზარდა, გათხოვდა და საცხოვრებლად სხვა ქალაქში გადავიდა. როცა ის სოფელში ჩადის, პირველ რიგში მეგობრის საფლავზე მიდის და მას საკუთარ განსაცდელებსა და სიხარულზე უყვება...