არა მედლოდრამის სიუჟეტი, არამედ 2 ოჯახის რეალური ცხოვრება

არა მედლოდრამის სიუჟეტი, არამედ 2 ოჯახის რეალური ცხოვრება
"გავაცნობიერე, რომ მამაჩემი ორ ოჯახში ცხოვრობდა, როცა 15 წელი შემისრულდა"- გვიზიარებს ჩვენი მკითველი ანა. მის ბავშვობას ძნელად შეიძლება ეწოდოს ჩვეულებრივი. გოგონას გვერდით მუდამ დედამისი იყო, ამ დროს კი მამა მეზობელ ბინაში ცხოვრობდა "იზო დეიდასთან".

ორ ოჯახში ცხოვრება



"პატარაობაში მამაჩემი ჩემთან და დედასთან კი არა, მეზობლის ქალთან ცხოვრობდა ბინაში. ბავშვობაში ეს ნორმალური მეგონა, თუმცა რაც უფრო ვიზრდებოდი, მით მეტი ეჭვი მიჩნდებოდა.



ზოგჯერ დედას ვეკითხებოდი, თუ რატომ ხდებოდა ასე. სინამდვილეში, მამასთან და იზო დეიდასთან კარგი ურთიერთობა გვაქვს, მას საკუთარი ქალიშვილივით ვუყვარვარ.

ერთხელ ჩემი თანაკლასელი ქეთი სკოლაში კვირაზე მეტი ხანი არ გამოჩენილა. კლასში ჭორაობდნენ, რომ მამამისმა ოჯახი მიატოვა. როცა ქეთი სასწავლებელში დაბრუნდა, ყველა ეკითებოდა, სიმართლე იყო ეს თუ არა. მას არავისთან საუბარი არ სურდა.



იმ მომენტში გავაცნობიერე, რომ მეც მსგავს სიტუაციაში ვიყავი. განსხვავება მხოლოდ ის იყო, რომ მამას ოჯახი არ დაუნგრევია და სულ გვეხმარება. დიდი ხანი ვერ ვბედავდი მასთან ამ თემაზე საუბარს.

ყველაფერი დაფარული ცხადი ხდება

ერთხელ იზო დეიდამ მთხოვა სახლის დალაგებაში დახმარება, მე საძინებლის მოწესრიგება დამავალა. ყველაფერს საგულდაგულოდ ვწმენდდი, მსიამოვნებდა ტუმბოებზე დაწყობილი ფოტოების თვალიერება. ამ დროს მამაჩემის პასპორტიც შევნიშნე.



ვიცოდი, თუ სად ინახავდა იზო დეიდა ყველა დოკუმენტს და გადავწყვიტე პასპორტიც მათ გვერდით დამედო. მანამდე გადავწყვიტე მამის ახალგაზრდობის ფოტო მენახა, რამდენიმე ფურცელიც გადავშალე და შტამპი შევამჩნიე. 1995 წელს მამაჩემს დაკანონებული ჰქონდა საკუთარი ურთიერთობა იზო დეიდასთან. კარგად ვერ გავიგე რა ხდებოდა, მე ხომ 2000 წელს ვიყავი დაბადებული.

გამოდის, რომ მამაჩემმა ჩემს დაბადებამდე 5 წლით ადრე მოიყვანა ის ცოლად? უამრავი კითხვა გამიჩნდა და მშობლები ამჯერად მათაგნ თავს ვერ დაიძვრენდნენ. მამას დავურეკე და ვუთხარი, რომ სასწრაფოდ უნდა გველაპარაკა. ის დაუყინებლივ მოვიდა ჩემს სანახავად, რის გამოც მისი მადლიერი ვარ.



მამაჩემმა ამიხსნა, რომ დედაჩემი იზო დეიდასთან ჯერ კიდევ სტუდენტობიდან მეგობრობდა. ერთხელ ის ხანგრძლივი მივლინებით გაემგზავრა და დაქალს სთხოვა სახლისთვის მიეხედა. მამამ არ იცოდა ეს როგორ მოხდა, თუმცა მან ცოლს დედაჩემთან უღალატა და ასე გავჩნდი მეც.

ისტორია ბედნიერი დასასრულით

სიბრაზე და წყენა მახრჩობდა, მან მოყოლა განაგრძო: " როცა იზო დეიდა დაბრუნდა, დედაშენი ყველაფერში გამოუტყდა. მან უთხრა, რომ ჩემს წაყვანას არ აპირებდა, უბრალოდ ოცნებობდა ღირსეული მამაკაცისგან შვილი ჰყოლოდა. მე და იზო სხვაგან აღარ გადავედით საცხოვრებლად".



ვიცი, რომ ეს ისტორია უცნაურად ჟღერს და უფრო მელოდრამის სიუჟეტს ჰგავს, თუმცა ზოგჯერ ცხოვრება წამოუდგენელია. მე ვერ განვსჯი ჩემი მშობლების არჩევანს. ამის შემდეგ იზო დეიდა კიდევ უფრო შემიყვარდა.

რედაქციისგან

მსგავსი ისტორიები ზღაპრებს ჰგავს, თუმცა ნამდვილ ცხოვრებაშიც ხომ ხდება სასწაულები? თუ მსგავს სიტუაციებთან გქონიათ შეხება, გაგვიზიარეთ კომენტარებში !
სტატიის ავტორი: გიორგი გოგიძე