მთის ღანძილი საუკეთესო მკურნალია ტროფიკული წყლულების, კოლპიტის და რევმატიზმის დროს.

მთის ღანძილი მრავალწლიანი ბოლქვიანი მცენარეა, აქვს ნივრის მძაფრი სუნი, ღერო 30 - 40 სმ- მდე იზრდება, ყვავილობს ივნის - ივლისში. იგი ტიპური ტყის მცენარეა, გვხვდება როგორც წიწვოვან, ისე ფოთლოვან ტყეებში, ზოგჯერ სუბალპურ მდელოებზეც.
მოხევურად ბაშოს ეძახიან, მთიულურად - ნიორაის, თუშურად - შებუს, ხევსურულად და ფშავურად - შიბუს.



სამკურნალოდ გამოიყენება მისი ფოთოლი და ბოლქვი. საკვებად აგროვებენ ადრე გაზაფხულზ, ხოლო სამკურნალოდ კრეფენ სექტემბერ - ოქტომბერში დაღმავალი მთვარის პერიოდში.
მცენარის ბოლქვი შეიცავს კაროტინს, ფიტოციდებს, ეთერზეთებს, ცილებს, ნახშირწყლებს, ორგანულ მჟავებს, ვიტამინ C, B - ს. ვიტამინ C ფოთოში უფრო ჭარბობს, ვიდრე ბოლქვში.

ტრადიციული მედიცინა სამკურნალოდ იყენებს ათეროსკლეროზის, კუჭ - ნაწლავის ფუნქციის დარღვევის, ნაწოლების, ჩირქოვანი ჭრილობების, ტროფიკული წყლულების, კოლპიტის და რევმატიზმის დროს.

დამზადების წესი:
ახალდაკრეფილის, კარგად გარეცხილის მოუხარშავად ჭამაც შეიძლება, იყენებენ დამწნილებული სახითაც.

უკუჩვენება: კუჭის წვენის მაღალი მჟავიანობა.