უნდა შეინარჩუნო თუ არა ოჯახი შვილიშვილების ბედნიერებისთვის
როგორი გამოუვალიც არ უნდა იყოს სიტუაცია, არ უნდა ჩამოუშვათ ხელები და დაიწყოთ საკუთარი თავის შეცოდება. პირველ რიგში უნდა გაერკვეთ, როგორ შეიძლება დაეხმაროთ თქვენს თავს და როგორ გადაჭრათ პრობლემა. ეს რთული იქნება, თუ შინაგანი კონფლიქტი დიდი ხანის წარმოქმნილია და გარე ფაქტორები მხოლოდ კვებავდნენ მას.
მაგრამ ჩვენ დარწმუნებული ვართ, რომ ეს დასასრული არ არის. დღეს fpaparazzi-ს რედაქცია გაგიზიარებთ ბრძნულ რჩევებს მათთვის, ვისაც გონია, რომ მის ცხოვრებაში სწორედ ის გამოუვალი სიტუაცია დადგა.
"ვარ 54 წლის, მაგრამ თავს ვგრძნობ 65 წლის ქალივით. მაქვს ჯანმრთელობის პრობლემები, მაწუხებ თირკმელები, მაქვს მეორე ჯგუფის ინვალიდობა. არ მაქვს ენერგია, მაგრამ მაინც ვაკეთებ სახლის საქმეებს, საათობით ვდგავარ ქურასთან რომ ვასიამოვნო ოჯახის წევრები.
მიუხედავად იმისა, რომ რთული ცხოვრება მაქვს, ახლობლებში ძალიან გამიმართლა. ქალიშვილმა და ბიჭმა ულამაზესი შვილიშვილები მაჩუქეს და ძალიან მიყვარს ყველა. აი, ქმართან კი ყველაფერი რიგზე ვერ მაქვს.
ვიცი, რომ უკვე დიდი ხანია მღალატობს. ის არც მალავდა, რომ სხვა ქალებთან დასეირნობდა. მესმის, რომ აღარ ვარ ისეთი მიმზიდველი, როგორც ადრე, ამიტომაც ქმარი აღარ მაქცევს ყურადღებას. უკვე 30 წელია ცოლ-ქმარი ვართ და ჩვენი ქორწინება დანგრევის პირასაა.
შვილიშვილების გამო ვცდილობ შევინარჩუნო ოჯახის მთლიანობა, მაგრამ დღითი-დღე ძალა მეცლება. იქნებ ჯობია უბრალოდ წავიდე? მაქვს პატარა ერთოთახიანი ბინა, რომელიც მშობლებისგან მერგო და ეხლა გაქირავებული მაქვს.
დიდი ხანია ვფიქრობ იქ გადასვლაზე, მაგრამ მეშინია. თუ წავალ, შევინარჩუნებ დარჩენილ ჯანმრთელობას და ფსიქიკას, სიამაყეს და ღირსებას. მაგრამ შინაგანი შიში არ მაძლევს ამის გაკეთების საშუალებას. როგორ იცხოვრებენ მერე ჩემი შვილიშვილები, როდესაც ბებიას და ბაბუას ერთად ვეღარ დაინახავენ? მე ყოველთვის მინდოდა მაგალითი ვყოფილიყავი მათთვის...
რედაქციისგან
რა თქმა უნდა, ამ ქალის ისტორია არ არის მარტივი, მაგრამ გამოუვალი არის რომ ნამდვილად? დამეთანხმებით, 54 წლის ასაკში ცხოვრება არ მთავრდება. პირველ რიგში უნდა გაიუმჯობესოს ჯანმრთელობა - მენტალურიც და ფიზიკურიც.
შემდეგ უნდა დაელაპარაკოს შვილებს. ახლობელი ადამიანების მხარდაჭერა ამ დროს ძალიან მნიშვნელოვანია. ისინი აუცილებლად დაუჭერენ მხარს დედას და დაეხმარებიან სწორი გადაწყვეტილების მიღებაში.
როგორც ჩანს, ეს ქალბატონი დიდი ხანია ითმენს უპატივცემულო დამოკიდებულებას ქმრისგან. მაგრამ ამიტომ არ არის აუცილებელი ბოლომდე ასე გააგრძელოს. განქორწინება არ არის სამყაროს დასასრული, ბევრისთვის ის ახალი და ბედნიერი ცხოვრების დასაწყისია. მთავარია, გადაილახოს შიში და გადაიდგას პირველი ნაბიჯები სანუკვარი ცვლილებებისკენ.
თქვენ რომ აღმოჩენილიყავით ჩვენი რესპოდენტი ადგილას, როგორ მოიქცეოდით? გაგვიზიარეთ კომენტარებში თქვენი პოზიცია.
მაგრამ ჩვენ დარწმუნებული ვართ, რომ ეს დასასრული არ არის. დღეს fpaparazzi-ს რედაქცია გაგიზიარებთ ბრძნულ რჩევებს მათთვის, ვისაც გონია, რომ მის ცხოვრებაში სწორედ ის გამოუვალი სიტუაცია დადგა.
გამოუვალი მდგომარეობა
"ვარ 54 წლის, მაგრამ თავს ვგრძნობ 65 წლის ქალივით. მაქვს ჯანმრთელობის პრობლემები, მაწუხებ თირკმელები, მაქვს მეორე ჯგუფის ინვალიდობა. არ მაქვს ენერგია, მაგრამ მაინც ვაკეთებ სახლის საქმეებს, საათობით ვდგავარ ქურასთან რომ ვასიამოვნო ოჯახის წევრები.
მიუხედავად იმისა, რომ რთული ცხოვრება მაქვს, ახლობლებში ძალიან გამიმართლა. ქალიშვილმა და ბიჭმა ულამაზესი შვილიშვილები მაჩუქეს და ძალიან მიყვარს ყველა. აი, ქმართან კი ყველაფერი რიგზე ვერ მაქვს.
ვიცი, რომ უკვე დიდი ხანია მღალატობს. ის არც მალავდა, რომ სხვა ქალებთან დასეირნობდა. მესმის, რომ აღარ ვარ ისეთი მიმზიდველი, როგორც ადრე, ამიტომაც ქმარი აღარ მაქცევს ყურადღებას. უკვე 30 წელია ცოლ-ქმარი ვართ და ჩვენი ქორწინება დანგრევის პირასაა.
შვილიშვილების გამო ვცდილობ შევინარჩუნო ოჯახის მთლიანობა, მაგრამ დღითი-დღე ძალა მეცლება. იქნებ ჯობია უბრალოდ წავიდე? მაქვს პატარა ერთოთახიანი ბინა, რომელიც მშობლებისგან მერგო და ეხლა გაქირავებული მაქვს.
დიდი ხანია ვფიქრობ იქ გადასვლაზე, მაგრამ მეშინია. თუ წავალ, შევინარჩუნებ დარჩენილ ჯანმრთელობას და ფსიქიკას, სიამაყეს და ღირსებას. მაგრამ შინაგანი შიში არ მაძლევს ამის გაკეთების საშუალებას. როგორ იცხოვრებენ მერე ჩემი შვილიშვილები, როდესაც ბებიას და ბაბუას ერთად ვეღარ დაინახავენ? მე ყოველთვის მინდოდა მაგალითი ვყოფილიყავი მათთვის...
რედაქციისგან
რა თქმა უნდა, ამ ქალის ისტორია არ არის მარტივი, მაგრამ გამოუვალი არის რომ ნამდვილად? დამეთანხმებით, 54 წლის ასაკში ცხოვრება არ მთავრდება. პირველ რიგში უნდა გაიუმჯობესოს ჯანმრთელობა - მენტალურიც და ფიზიკურიც.
შემდეგ უნდა დაელაპარაკოს შვილებს. ახლობელი ადამიანების მხარდაჭერა ამ დროს ძალიან მნიშვნელოვანია. ისინი აუცილებლად დაუჭერენ მხარს დედას და დაეხმარებიან სწორი გადაწყვეტილების მიღებაში.
როგორც ჩანს, ეს ქალბატონი დიდი ხანია ითმენს უპატივცემულო დამოკიდებულებას ქმრისგან. მაგრამ ამიტომ არ არის აუცილებელი ბოლომდე ასე გააგრძელოს. განქორწინება არ არის სამყაროს დასასრული, ბევრისთვის ის ახალი და ბედნიერი ცხოვრების დასაწყისია. მთავარია, გადაილახოს შიში და გადაიდგას პირველი ნაბიჯები სანუკვარი ცვლილებებისკენ.
თქვენ რომ აღმოჩენილიყავით ჩვენი რესპოდენტი ადგილას, როგორ მოიქცეოდით? გაგვიზიარეთ კომენტარებში თქვენი პოზიცია.