მიქლიოს შთამბეჭდავი სამკურნალო თვისებები

თითქოს და რა უნდა იყოს ამ სოკოში განსაკუთრებული, მაგრამ ისინი უნიკალურები არიან. მათ შეუძლიათ დაავადებების განკურნებაც და არიდებაც.საუბარი არა მათ საკვებად გამოყენებაზე, არამედ მისი ნახარშის მომზადებაზეა.

მიქლიო არასოდეს ჭიანდება და იცით რატომ? ჰინომანოზას გამო, რომლის ატანაც არ აქვთ ჭიებსა და ჰელმინთებს, მაგრამ როგორც კი ეს ნივთიერება 50°С-მდე ცხელდება ის კარგავს თავის სამკურნალო თვისებებს. რათქმუნდა ნედლი სოკოს გამოყენება საკვებად არ შეიძლება, ხოლო ნაყენის დამზადება მიქლიოსაგან არ ამხოლოდ შესაძლებელია, აუცილებელიც არის.

მიქლიოს უნივერსალური ნაყენი:

• 1 ც/კ გამომშრალი, დაფქული მიქლიო
  
• 200მლ არაყი
  

დაასხით დაფქულ მიქლიოს არაყი და დააყენეთ 10 დღის განმავლობაში ბნელ ადგილას. დილასა და საღამოს ნაყენი შეანჟღრიეთ, თავსახურ მოუხდელად.
მოცემული ნაყენი უძლიერესი იმუნოსტიმულატორია. ის გვეხმარება ანთებითი პროცესებისას, ღვიძლის დაავადებისას, კუჭქვეშა ჯირკვილის დაავადებისას და პარაზიტული ინფექციებისას..



გამოყენებს წესი:
მიქლიოს ნაყენის გამოყენება რეკომენდირებულია მკაცრი დოზირებით. მიღების წინ ის აუცილებად უნდა შეანჯღრიოთ და გაფილტვრის გარეშე სვათ ნალექიანად.
პარაზიტული ინვაზიების მკურნალობისას სვავენ 2 ჩ/კ ოდენობის ნაყენს ძილის წინ (20 დღიანი კურსი), ღვიძლისა და კუჭქვეშა ჯირკვალის დაავადებისას ღებულობენ 1 ჩ/კ ოდენობით, ვახშამიდან 1 საათის შემდეგ (კურსის ხანგრძლივობა 3 თვე)

ამ სოკოს შემადგენლობაშია:
ერგოსტეროლი - აქტიური ნივთიერება, რომელიც ღვიძლის ფერმენტაციას აძლიერებს
ჰინომანოზა - რომელიც სასიკვდილოდ ზემოქმედებს ადამიანის ორგანიზმში მყოფ პარაზიტებზე და მათ ჭუპრებზე.
ტრამეტონოლინური მჟავა, რომელიც ბირუსულ ჰეპატიტზე ზემოქმედებს
ვიტამინი A, რომლი რაოდენობაც ორჯერ მეტია ვიდრე მისი რაოდენობა სტაფილოში.